كريستف كلمب در اولين سفر خود به آمريكا به سال ۱۴۹۲ متوجه شد اهالي آنجا دود حاصل از سوختن برگهاي يك گياه عجيب را به داخل ريه هاي خود مي كشيدند.
اين مردم تصور مي كردند برگهايي كه دود مي كنند براي مداواي بعضي ار بيماريهاي سودمند است.
آنان اين برگها را در آيين هاي قبيله اي هم دود مي كردند.بوميان آمريكا براي دود كردن آن گياه از نوعي چپق بنام "توباكو " استفاده مي كردند. لذا مردم اروپا اين گياه را توباكو ناميدند و در زبان فارسي با قرار دادن حرف «ن» قبل از حرف «ب» به «تنباكو» تغيير نام يافت.
كريستف كلمب در اولين سفر خود به آمريكا به سال ۱۴۹۲ متوجه شد اهالي آنجا دود حاصل از سوختن برگهاي يك گياه عجيب را به داخل ريه هاي خود مي كشيدند.
اين مردم تصور مي كردند برگهايي كه دود مي كنند براي مداواي بعضي ار بيماريهاي سودمند است.
آنان اين برگها را در آيين هاي قبيله اي هم دود مي كردند.بوميان آمريكا براي دود كردن آن گياه از نوعي چپق بنام "توباكو " استفاده مي كردند. لذا مردم اروپا اين گياه را توباكو ناميدند و در زبان فارسي با قرار دادن حرف «ن» قبل از حرف «ب» به «تنباكو» تغيير نام يافت.كريستف كلمپ هنگام باز گشت به اسپانيا ، مقداري از برگها و دانه هاي گياه توتون را به عنوان يك گياه جادويي و عجيب به آن كشور آورد و اين آغاز ورود توتون از امريكاي مركزي به اروپا بود.پس از آن كه يك پزشك اسپانيايي در سال ۱۵۰۰ تخم اين گياه را براي كشت به اسپانيا آورد و تا سالها كشت و توسعه و استفاده از آن جنبه تحقيق داشت .در سال ۱۵۶۰ آن نيكوت سفير فرانسه در پرتغال كتابي درباره خاصيت تخريري توتون انتشار داد و كلمه نيكوتين بعداً از اسم همين ديپلمات گرفته شده .
لينك هاي مفيد:
منبع: پاسارگاد تاباك