پاسارگاد تاباك| قهوه جوش|پيپ |توتون| فندك زيپو

در زمين ساخت پيپ هاي مقبول در بين عموم ، در قرن ۱۹ نمي توان از كورن كاب هاي ساده و متواضع چشم پوشي كرد .
اگر شهر سنت كلود در فرانسه را پايتخت پيپ برايري جهان به شمار بياوريم ، بي شك بايد شهر كوچك ميسوري در واشنگتن را نيز پايتخت كورن كاب جهان به شمار آورد جايي كه كورن كاب در آنجا متولد شده است .

خريد پيپ

توجه داشته باشيد كه پيپ هاي كورن كاب از ذرت هاي معمولي كه در فروشگاه ها فروخته مي شوند ، ساخته نمي شوند .
در سال ۱۹۴۶ دكتر ماركوس زوبر :

Marcus Zuber

در دانشگاه ميسوري بر روي گونه اي از ذرت هيبريد كار مي كرد كه منجر به بوجود آمدن نمونه اي شد كه صرفا جهت استفاده در صنعت پيپ سازي مورد استفاده قرار ميگيرد و تا به امروز نيز توسط كارخانه ميسوري مرشام تنها كارخانه باقي مانده كورن كاب در جهان ، مورد استفاده قرار مي گيرد .
اين گونه ذرت هيبريدي ، نسبت به ذرت هاي خوراكي معمولي ، بزرگتر ، بلندتر و محكم تر هستند و تراكم رشته هاي فيبر موجود در بافت چوبي آنها به حدي بالاست كه براي برش آنها نياز به اره هايي با تيعه هاي تيز از نوع كاربيدي است .
اين ذرت ها توسط تعداد محدود و مشخص از كشاورزان در زمين هاي غني و حاصلخيز اطراف واشنگتن ، كشت مي شوند .

قسمت مورد استفاده براي ساخت پيپ ، بدنه چوبي گياه است و دانه هاي ذرت بعنوان محصول فرعي ، به كارخانه هاي محلي توليد مواد غذايي فروخته مي شود كه بيشتر در توليد نان هاي تورتيلاي مكزيكي مورد استفاده قرار ميگيرد .
بعنوان منبع درآمدي قابل توجه براي اين منطقه ، هر ساله اين ذرت هاي هيبريدي توسط كشاورزان برداشت شده و بوسيله كاميون هاي مخصوص بارگيري شده و به ساختمان آجري قرمز رنگي كه خانه تاريخي كارخانه ميسوري مرشام از سال ۱۸۷۲ تاكنون است ، برده و انبار مي شوند .
دانه هاي ذرت جدا شده و قسما چوبي آن در انبارعاي مخصوص ذخيره مي شوند تا به مدت دو سال و گاهي بيشتر ، نگهداري شده تا مناسب ساخت پيپ شوند .
بعد از گذشت اين زمان ، ذرت ها در طول هاي مختلف ، جهت ساخت كاسه پيپ ، برش داده مي شوند .
معمولا از هر ذرت ، دو تكه براي ساخت پيپ با سايز استاندارد و يك تكه كوچك تر جهت ساخت نمونه كوچكتري كه بعنوان :

Novelties

شناخته مي شود ، با كاسه اي به طول يك اينچ كه در فروشگاه ها بعنوان مدل مينياتوري و سوعات بفروش مي رسد ، بدست مي آيد .
پيپ هاي استاندارد معمولا كاسه اي به طول ۲ اينچ دارند و گاه ذرت هايي هستند كه از آنها تا ۵ پيپ نيز بدست مي آيد كه اكثرا اين ذرت هاي غول پيكر براي ساخت مدل هاي بزرگ مانند :

General Mac Arthur

مورد استفاده قرار ميگيرند .
سپس اين تكه هاي چوبي در ماشسن هاي خراطي قرار ميگيرند و توسط اسنكنه هاي مخصوص ، فرم خارجي آتشگاه پيپ شكل داده مي شود .
مرحله بعدي درآوردن سوراخ آتشگاه و سپس سوراخ كاري لازم جهت مسير هوايي و سوراخ محل اتصال استم است ، سپس توسط مخلوط بنام :

Paris Mixture

اندود مي شوند ، تركيبي كه از سال ۱۸۶۸ تا كنون تغيير نكرده و مورد استفاده قرار مي گيرد .
با اين كار آخرين مرحله از شكل دهي كاسه پيپ هاي كورن كاب تكميل مي شود اما فقط در مورد كورن كاب هاي گران قيمت مانند مدل هاي استاندارد .
بله ! كورن كاب هاي با كيفيت و لاكچري نيز وجود دارد .
در مرحله بعدي كاسه پيپ بوسيله دست ، لاك مخصوص خورده و تكه اي چوبي در انتهاي كاسه پيپ كاملا فيت بعنوان كف آتشگاه ، قرار داده مي شود تا به آب بندي پيپ كمك كند ، چرا كه پيپ هاي كورن كاب همانند پيپ هاي براير بر روي ديواره خود لايه كربني ندارند .
در قديم ، شنك از ني هاي كنار رودخانه ساخته مي شد اما امروزه شنك از چوب ذرت تهيه مي شود كه به شكل وواندازه لازم ساخت مي شوند ، اگرچه در اين فرآيند استثنايي وجود دارد كه در برخي نمونه هاي خاص شنك از نوعي ني مخصوص ساخته مي شود .
استم پيپ بستع به نوع و رنگ بندي كاسه پيپ از پلاستيك قالب ريزي شده در رنگ مشكي و يا شيشه اي و روشن ، تهيه مي شود .
كورن كاب ها در حدود چيزي بيش از ۱۵ مدل مختلف در رنج قيمت هاي مختلف توليد مي شوند .
اگرچه بدون توجه به اندازه و فرم ، معمولا كورن كاب ها نسبت به ساير پيپ ها ، قيمت مناسب تري دارا هستند .
روش ساخت و توليد اين پيپ ، بيش از يك قرن است كه ثابت مانده و همين امر باعث شده تا اين نوع پيپ به بخشي از تاريخ معاصر امريكا ، تبديل شود .