توليد توتون ( قسمت دوم )
مرحله بعدي استفاده از دستگاهي شبيه خرمن كوب است كه در اين مرحله گرد و غبار و مواد خارجي همراه توتون هاي خام زدوده مي شوند و نتيجه كار توتون خالص و يك دست و پاك مي شود .
سپس توتون ها براي مدتي در جعبه هايي نگه داري مي شوند به منظور اطمينان از اين موضوع كه تمام توتون ها براي شروع مرحله بعدي داراي رطوبت و دماي يكسان هستند .
با فراگير شدن استعمال پيپ در اوايل 1600 ميلادي ، توليد كنندگان توتون شروع به ارائه محصول با بهترين كيفيت و طعم و مزه كردند . به اين منظور لازم بود براي جلب رضايت مصرف كنندگان بتوانند كوچكترين و نامحسوس ترين تفاوت هاي موجود در مواد خام مصرفي را تشخيص دهند و بهترين نوع توتون با طعم و مزه و كيفيت برتر را انتخاب كنند .
در طول سالها اساتيد و متخصصان در پي يافتن استاندارهاي لازم براي تهيه و رسيدن به تركيب هاي ايده آل بودند .
در اين بين اصطلاحي به نام Casing به معني روكش و غلاف گذاري و به نظر نامانوس و بي ربط در دنياي توتون ، بوجود آمد .
به زبان ساده منظور از Casing همان طعم دار و مزه دار كردن توتون از طريق اضافه كردن چاشني و سس و... است .
به اين منظور در دنياي توتون استفاده از طعم دهنده هاي خاص براي داشتن طعمي كاملا طبيعي و بكارگيري روش هاي تخصصي ، دنبال مي شود .
راز اين كار در مواد اوليه انتخابي و مقدار استفاده از آنهاست .
منبع : سايت پاسارگاد تاباك